Eindelijk af!

Ein-de-lijk is ie af! Ik heb geen idee hoeveel uren werk er in deze fijne lapjesdeken zit en ik wil het eigenlijk ook niet weten want het zijn er te veel. Ik naaide alles met de hand aan elkaar. Alleen de rand naaide ik aan de achterkant met de naaimachine. De voorkant deed ik weer met de hand. Dat was een leuk werkje. Want stiekem vind het niet eens zo erg om met de hand te naaien. Het nadeel is dat het enorm veel tijd kost. Maar dan heb je ook wat!

Voor de achterkant en de rand gebruikte ik stof van Ikea. Als tussenlaag gebruikte ik fiberfill, lekker warm. Wat de afmetingen precies zijn weet ik niet, wel weet ik dat de verhouding niet helemaal klopt. De deken is te smal om royaal onder te kunnen liggen. Als je plat ligt dan lukt het wel maar zodra je je knieën optrekt dan tocht het aan de zijkant. Eerlijk gezegd had ik gewoon geen zin meer om de deken breder te maken. Het is prima zo. Ideaal voor de kinderen als ze op de bank zitten en het wat koud hebben en prima voor op bed als het buiten gaat vriezen.

In juni 2012 blogde ik voor het eerst over de deken. Ik ben er dus meer dan 2 jaar mee bezig geweest! De deken ging mee op reis en lag in de zon op de Canarische Eilanden. In Nederland werkte ik er verder aan. Daarna lag ze een hele tijd in een hoekje, te wachten op een achterkant. En afgelopen week verzamelde ik eindelijk voldoende moed (of zin) om die achterkant aan de voorkant vast te maken dmv de rand.